Fabryka kafli Jana Krauze
Andrespol – Łódź, woj. łódzkie
Fabryka powstała w 1885 roku. Właścicielem zakładu był Jan Krauze, którego przodkowie osiedlili się w Andrespolu, pod koniec XVIII wieku. Na początku działalności, fabryka funkcjonowała w domu, przy ul. Juliusza. Produkowano w niej 200 pieców kaflowych rocznie. W tym samym okresie, oprócz kaflarni, Jan Krause był właścicielem cegielni we wsi Chojny i od 1895 roku, młyna parowego we wsi Nowa Rokita. W 1905 roku, w kaflarni zatrudniano 24 robotników. W 1913 roku, w nowym zakładzie przy ul. Andrzeja 24, pracowało około 100 osób, a produkcja obejmowała ponad 3000 pieców, obejmujących 52 wzory katalogowe. W późniejszym czasie, zakład został znacznie rozbudowany a produkcję przesunięto w kierunku płytek ściennych i podłogowych. W 1928 roku, Jan Krauze założył Ochotniczą Straż Pożarną w Andrespolu i był jej głównym sponsorem. W 1938 roku, jego zakład zatrudniał 180 osób a powierzchnia produkcyjna fabryka wynosiła 3 ha. W tym czasie, przedsiębiorstwo było uznawane za największe w Polsce i miało swoje składy handlowe m.in. w Bydgoszczy, Chorzowie, Gnieźnie i w Warszawie. W latach 40. XX wieku, zatrudnienie obejmowało ponad 200 osób (w szczytowym okresie nawet 400 osób!), a produkcja wynosiła między 3 a 4 miliony sztuk płytek i kafli rocznie, co stanowiło około 10 % produkcji wszystkich firm, na terenie III Rzeszy. Po II wojnie światowej, w 1945 roku, fabryka ucierpiała w wyniku huraganu. W 1949 roku, kaflarnię upaństwowiono i włączono do Łódzkich Zakładów Ceramiki Czerwonej w Łodzi (obejmujących 16 okolicznych zakładów i cegielni), jako odział w Andrespolu. Właściciele dawnej kaflarni, rodzina Krauze, wyemigrowała do Niemiec. W początkowym okresie powojennym, zatrudniano ponad 100 osób i produkowano 40 000 kafli miesięcznie. Zakład działał do lat 90. XX wieku. Obecnie, na jego miejscu znajduje się galeria handlowa.
Andrespol – Łódź, woj. łódzkie
Fabryka powstała w 1885 roku. Właścicielem zakładu był Jan Krauze, którego przodkowie osiedlili się w Andrespolu, pod koniec XVIII wieku. Na początku działalności, fabryka funkcjonowała w domu, przy ul. Juliusza. Produkowano w niej 200 pieców kaflowych rocznie. W tym samym okresie, oprócz kaflarni, Jan Krause był właścicielem cegielni we wsi Chojny i od 1895 roku, młyna parowego we wsi Nowa Rokita. W 1905 roku, w kaflarni zatrudniano 24 robotników. W 1913 roku, w nowym zakładzie przy ul. Andrzeja 24, pracowało około 100 osób, a produkcja obejmowała ponad 3000 pieców, obejmujących 52 wzory katalogowe. W późniejszym czasie, zakład został znacznie rozbudowany a produkcję przesunięto w kierunku płytek ściennych i podłogowych. W 1928 roku, Jan Krauze założył Ochotniczą Straż Pożarną w Andrespolu i był jej głównym sponsorem. W 1938 roku, jego zakład zatrudniał 180 osób a powierzchnia produkcyjna fabryka wynosiła 3 ha. W tym czasie, przedsiębiorstwo było uznawane za największe w Polsce i miało swoje składy handlowe m.in. w Bydgoszczy, Chorzowie, Gnieźnie i w Warszawie. W latach 40. XX wieku, zatrudnienie obejmowało ponad 200 osób (w szczytowym okresie nawet 400 osób!), a produkcja wynosiła między 3 a 4 miliony sztuk płytek i kafli rocznie, co stanowiło około 10 % produkcji wszystkich firm, na terenie III Rzeszy. Po II wojnie światowej, w 1945 roku, fabryka ucierpiała w wyniku huraganu. W 1949 roku, kaflarnię upaństwowiono i włączono do Łódzkich Zakładów Ceramiki Czerwonej w Łodzi (obejmujących 16 okolicznych zakładów i cegielni), jako odział w Andrespolu. Właściciele dawnej kaflarni, rodzina Krauze, wyemigrowała do Niemiec. W początkowym okresie powojennym, zatrudniano ponad 100 osób i produkowano 40 000 kafli miesięcznie. Zakład działał do lat 90. XX wieku. Obecnie, na jego miejscu znajduje się galeria handlowa.
I jeszcze jeden katalog…
Materiały udostępnione dzięki uprzejmości Jarosława Ciądra
