Kaflarnia z Lęborka (Lauenburg in Pommern)
LĘBORK – LAUENBURG IN POMMERN – pow. lęborski
HELLMUTH FISCHER OFENFABRIK MIT DAMPBETRIEB
PAŃSTWOWA KAFLARNIA „LĘBORK”
Założycielem zakładu był Hellmuth Fischer. Kaflarnia powstała w 1880 roku. Wzmianka z 1901 roku. Fabryka funkcjonowała przy Jägerhofstrasse 21 a biuro przy Bismarckstrasse 25. Firma produkowała kafle i świadczyła usługi zduńskie. Kaflarnia współpracowała z lokalnym malarzem i nauczycielem Bruno Müllerem. W jej ofercie były kafle pochodzące z przedsiębiorstwa Ernsta Teicherta z Meissen (Miśnia). Wzmianka w 1906 roku. Ostatnim właścicielem zakładu był Fredy Fischer (ur. w 1907 roku). W 1930 roku zatrudniano 45 robotników. Wzmianka w 1931 roku. Rodzina Fischerów opuściła miasto w marcu 1945 roku a Fredy zmarł pod koniec roku. Po II wojnie światowej, kaflarnia przez dwa lata po wojnie prowadzona była przez Niemców. W 1947 roku została znacjonalizowana. W 1948 roku wzmiankowano: Państwowa Kaflarnia „Lębork” ul. Pułaskiego 20. W latach 1954 – 1979 kierownikiem kaflarni był Marian Domański. Zachowane akta z 1960 roku. W styczniu 1971 roku w zakładzie wybuchł pożar. W kwietniu wznowiono produkcję, sięgającą 6000 sztuk kafli dziennie. Produkowano również płytki szamotowe. W 1979 roku kierownictwo fabryki objął mgr. inż Igor Gliniecki. Na przełomie lat 70. I 80. XX wieku kaflarnia została zlikwidowana.
Według opowiadania byłego wieloletniego kierownika kaflarni Pana Mariana Domańskiego kaflarnia przez dwa lata po wojnie prowadzona była przez Niemców .Niemcy nie chętnie wprowadzali Polaków bez doświadczenia w tajemnice produkcji kafli zwłaszcza w glazurowanie kafli. w latach 1954 do 1979 kierownikiem kaflarni był pan Marian Domański W pierwszych latach po wojnie kafle produkowane były metodą ręczną potem wprowadzono maszyny glinę przywożono ze Strzegomia.W styczniu 1971 roku w .kaflarni wybuchł pożar a w kwietniu tego roku ruszyła dalsza produkcja produkowano około 6000 szt kafli dziennie.Produkowano tez płytki szamotowe wypalanie były w temperaturze 900 stopni. Pożar powstał prawdopodobnie od pieca. W 1979 roku kierownictwo objął mgr. inż Igor Gliniecki. Było tam bardzo, bardzo gorąco dużo kurzu a posadzka na pierwszym pietrze to sufit pieców w których wypalało się kafle.
Źródło: http://www.lebork.trim.pl/lauenburg-in-pommern/kaflarnia/