Przepisy dla rzemieślnika – 1904 r.

Przepisy dla rzemieślnika

1. Podążaj za postępem wytrwale: jak największa zręczność i wyrób pełen artyzmu – oto są słowa magiczne, dozwalające przezwyciężyć niebezpieczeństwo, zagrażające rzemiosłom ze strony produkcyi maszynowej.
2. Dobieraj sobie towarzyszów takich, którzy więcej umieją od ciebie.
3. Pilnuj swych współpracowników, a pozostaw innym wypicie „rannego kieliszeczka”.
4. Rzemiosło ma dno złote – ale uprawiać je trzeba w pocie czoła.
5. Odpoczywaj co niedziela i święta, ale nie poniedziałkuj.
6. Procesy, karty i knajpa wnoszą kij żebraczy do warsztatu i niszczą szczęścia rodzinne.
7. Płać gotówką i żądaj gotówki. Długi to kłopoty. W razie potrzeby szukaj pomoc w stowarzyszeniach kredytowych i pożyczkowo oszczędnościowych, lecz nigdy u lichwiarzy.
8. Nie podpisuj nigdy wekslu, gdyż oddajesz się tym sposobem najwięcej na łaskę i niełaskę człowiekowi obcemu.
9. Moglibyśmy dużo zrobić, działając razem. Jeden za wszystkich, wszyscy za jednego. Jednoczcie się więc.
10. Nie mów źle o swych konkurentach, lecz bądź od nich lepszy.
11. Prowadź dokładnie rachunkowość. Zapisuj wszystko czarno na białem i staraj się codziennie więcej otrzymywać niż wydawać. Bez rachunkowości spodziewać się możesz tylko nieporządku, strat i wreszcie ruiny.
12. Kto przystąpi do jakiego pewnego stowarzyszenia kredytowego, oszczędnościowego lub współdzielczego, albo do ubezpieczenia na życie, ten oszczędzi swej rodzinie wiele zmartwień i kłopotów. Pamiętaj. że kasa oszczędności i dla ciebie starczy. Drobne oszczędności dają z czasem przyzwoity kapitalik.
13. Jeżeli ci interes źle idzie, to nie szukaj przyczyn poza sobą. Każdy jest bowiem twórca swego szczęścia.
14. Bądź uprzejmy dla swych odbiorców. Uprzejmość nic nie kosztuje, a zjednywa ludzi bardzo.
15. Nie lekceważ drobnych zamówień. Dla dającego, takie zamówienia częstokroć są ważniejsze, niż dla ciebie duże.
16. Nie rób nic połowicznie, każda robota połowiczna jest wadliwa. Rób wszystko jak najdokładniej, gdyż dokładność roboty nigdy nic może być za wielka. Nie rób „tanio” – a „źle”.
17. Miej narzędzia dobre i utrzymuj je w porządku. .Jaki pan, taki kram!
18. Bądź ostrożny w przyjmowaniu zamówień. Niewielu odbiorców ale płacących mieć lepiej, niż dużo – lecz źle płacących.
19. Lepszy jest mały warsztat z niewielką ilością prawdziwie dobrych pracowników, niż wielki, ale z ludźmi niedostatecznie pewnymi w robocie.
20. Miej zawsze oczy na wszystko otwarte i wyzyskuj każdą okoliczność dodatnią, bo niewiadomo czy ona się później powtórnie nadarzy.
21. Staraj się o postępowanie naprzód we wszystkiem. Zapisz się do stowarzyszenia właściwego i bądź jego członkiem czynnym. Czytaj gazety specyalne. Nie zapominaj o potrzebie ogłaszania swego przedsiębiorstwa. Zwiedzaj wystawy i warsztaty wzorowe.
22. Jeżeli masz uczniów, to bądź dla nich nauczycielem umiejętnym i sumiennym i posyłaj ich regularnie do szkoły.
23. Bierz udział w życiu publicznem, bądź dobrym obywatelem, znającym swe prawa i umiejącym je wykonywać, lecz nie próbuj pod pozorem zajmowania się sprawami publicznymi i nie zaniedbuj dla nich własnego zawodu.

Przemysłowiec, Tygodnik dla rzemiosła, przemysłu i handlu, Poznań 25.06.1904